Όσο ψηλά θέλεις

Παλιά, ε εννοώ έχει αρκετό καιρό, όταν περπατούσα στο δρόμο, κοίταζα πάνω. Κυρίως το βράδυ, το πρωί δεν βλέπεις και τίποτα αν σε τυφλώνει ο ήλιος ή δεν έχεις κουράγιο να κοιτάζεις τα μουντά βλακο-σύννεφα. Τώρα κοιτάζω μπροστά, τα κτίρια, τα δέντρα, το δρόμο…

Συνειδητοποίησα αυτό το πράγμα εξαιτίας του φεγγαριού. Γαμώτο, παλιά ήξερα πότε γεμίζει και πότε αδειάζει επειδή απλά το παρατηρούσα. Έβαλα και γαμώτο στην προηγούμενη πρόταση, άρα με πειράζει που δεν ξέρω τώρα πιθανότατα. Αν και παρατηρώντας τα πράγματα μπροστά κερδίζεις αλλού. Έμαθα ότι τα περισσότερα δέντρα έχουν δυο ή τρεις κύριες διακλαδώσεις κι ότι τα κτίρια είναι πολύ πολύ ενθουσιαστικά, είναι ανθρώπινα.

Συνοψίζοντας  αυτά που αισθάνομαι στις τρεις κατευθύνσεις που διέκρινα, τις οποίες ακολουθεί το περιπατητικό μου βλέμμα,  έχουμε και λέμε:

• Κοιτάζω ψηλά. Νιώθω μικρός και μέρος του κόσμου. Σημαντικός άλλες φορές, μοναδικός μερικές άλλες. Και θέλω να πετάξω, επιθυμία πολλών εκεί έξω :-) Και να μπορώ να κάνω ακροβατικά, παρκούρ ή όπως αλλιώς λέγεται. Και για το φεγγάρι, είναι όμορφο να φαντάζεσαι ότι και άλλοι άνθρωποι το παρατηρούν μαζί σου. Και για τα αστέρια το βράδυ, θα ‘θελα να μου μάθουν αυτοί που ξέρουν (έχω κανα δυο ευτυχώς) να “βλέπω” κι άλλα πράγματα πέρα από τη Μεγάλη Άρκτο και τον πολικό.

• Κοιτάζω μπροστά. Νιώθω λίγο μεγαλύτερος απ’ ότι στην προηγούμενη περίπτωση. Σημαντικός; Δε θα το ‘λεγα. Μέρος του πλήθους, κομμάτι του είδους που λέγεται σοφός σοφός άνθρωπος. Αλλά είναι γαμάτο να αισθάνεσαι μέρος του πλήθους, γιατί είσαι απλά μέρος από κάτι, άρα μπορείς να αποκαλείς τον εαυτό σου ως αυτό το κάτι. Είναι πιο έμμεσα τα συναισθήματα εδώ και αργώ καμιά φορά να τα grasp, αλλά αξίζει τον κόπο. Ανατριχιάζω φορές φορές.

• Η βλακεία της υπόθεσης είναι να κοιτάζεις κάτω. Τελευταία με πιάνω να το κάνω αρκετά συχνά και στενοχωριέμαι για την πρώτη μου αντίδραση που έρχεται έτσι ανεπαίσθητα. Totally βλακεία με τρία κερασάκια απάνω. Νομίζω είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το λόγο που το γράφω αυτό.

Ε, απ’ ότι το κόβω μ΄αρέσει να κοιτάζω ψηλά. Το δουλεύω :-)

Εσύ που κοιτάζεις;